بدهکار ناتوان از پرداخت بدهی در چه شرایطی حبس نمی‌شود؟

بدهکار برای پرداخت بدهی خود باید سریع عمل کند اما در برخی مواقع این بدهکار در صورت پرداخت نکردن بدهی به زندان می‌رود.

اگر پرداخت طلب شاکی که دادگاه مبلغ آن را تعیین کرده است ممکن نباشد، فرد بدهکار به تقاضای شاکی تا زمان اجرای حکم یا پذیرفته شدن ادعای اعسار او یا جلب رضایت شاکی حبس خواهد شد. اما جای سوال است کسی که به دیگری بدهی دارد و طلبکار از او شکایت کرده است در چه صورتی زندانی نمی‌شود؟ در این مطلب از مجله دلتا به موضوع حبس نشدن بدهکار می‌پردازیم.

در چه صورت بدهکار مالی زندان می‌شود؟

برای اینکه پی ببریم در چه صورت یک بدهکار مالی را می‌توان زندانی کرد می‌بایست به سراغ قانون نحوه اجرای محکومیت‌های مالی برویم. در مواد ۱ تا ۳ مراحل ادای دین و شرایط زندانی شدن بدهکار به این صورت قید شده است:

هر کس به موجب حکم دادگاه به دادن هر نوع مالی به دیگری محکوم شود و از اجرای حکم خودداری نماید:

• چنانچه بدهی، مالی معین از قبیل ماشین، خانه و غیره باشد آن مال اخذ شده و به طلبکار تسلیم می‌شود.
• توقیف اموال در صورتی‌که اخذ آن ممکن نباشد یا بدهی از نوع مال معین نباشد. در این‌صورت با رعایت مستثنیات دین اموال توقیف شده و از محل آن حسب مورد بدهی یا مثل یا قیمت آن پرداخت می‌شود.
• گرفتن حکم جلب بدهکار توسط طلبکار. چنانچه پرداخت دین از طرق بالا ممکن نگردید بدهکار به تقاضای طلبکار تا زمان اجرای حکم یا پذیرفته‌ شدن ادعای اعسار او یا جلب رضایت طلبکار، زندانی می‌شود.

بدهکار ناتوان از پرداخت بدهی در چه شرایطی حبس نمی‌شود؟

مطابق ماده ۳ قانون نحوه‌ اجرای محکومیت‌های مالی، چنانچه بدهکار تا سی روز پس از ابلاغ اجرائیه، ضمن ارائه صورت کلیه اموال خود دعوای اعسار خویش را اقامه کرده باشد حبس نمی‌شود. مگر اینکه دعوای اعسار به موجب حکم قطعی دادگاه رد شود.
ضمنا در صورت پذیرش ادعای اعسار، مطابق ماده ۱۱ قانون مذکور چنانچه مدیون توان پرداخت به‌صورت اقساط را داشته باشد، دادگاه ضمن صدور حکم اعسار با ملاحظه وضعیت او مهلت مناسبی برای پرداخت می‌دهد یا حکم قسط‌بندی بدهی را صادر می‌کند.

در تعیین اقساط باید میزان درآمد بدهکار و معیشت ضروری او مانند خوراک و پوشاک لحاظ شود. همچنین باید به نحوی باشد که او توانایی پرداخت آن را داشته باشد.

پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی چگونه می‌توان دستور توقیف خودروی فرد بدهکار را گرفت؟ را مطالعه کنید.

معافیت مرد از پرداخت مهریه

معافیت مرد از پرداخت مهریه و راه‌های فرار از پرداخت مهریه در مواردی از قانون امکان‌پذیر است.

با تشکیل عقد نکاح و ایجاد رابطه زوجیت بین طرفین، در کنار تعهدات و تکالیف غیر مالی و عاطفی زوجین، مجموعه‌ای از تعهدات و تکالیف مالی هم ایجاد می‌گردد که بر گردن شوهر است. یکی از این تکالیف مهریه است. در این مطلب از مجله دلتا به موضوع معافیت مرد از پرداخت مهریه می‌پردازیم.

موارد عدم تعلق مهریه و معافیت مرد از پرداخت مهریه

طلاق قبل از برقراری رابطه زناشویی

با تشکیل نکاح و تعیین و ثبت مهریه در نکاح، زن می‌تواند مهریه را به‌طور کامل مطالبه کند. این مطالبه، مشروط به برقراری کامل رابطه زناشویی است.  درصورتی‌که قبل از ایجاد رابطه زناشویی، زن و شوهر از یکدیگر طلاق بگیرند در این‌صورت زن مستحق نصف مهریه خواهد بود.

فوت زوجه

شوهر ملزم به تعیین مهریه خواهد بود. شرط عدم تعلق مهریه، شرطی باطل است. با این وجود هرگاه قبل از تعیین مهریه و ثبت آن در سند نکاح، زن فوت نماید و رابطه زناشویی ایجاد نشده باشد، در این‌صورت زن مستحق مهریه نخواهد بود. در این گونه موارد معافیت مرد از پرداخت مهریه محقق می‌شود.

بطلان نکاح

هرگاه مهریه در ضمن نکاح تعیین نشده باشد و رابطه زناشویی انجام نشده باشد، زن مستحق مهریه نخواهد بود ولی هرگاه رابطه زناشویی انجام شده باشد و اگر زن به بطلان نکاح آگاه بوده باشد، مهریه تعلق نخواهد گرفت و اگر آگاه نبود، مستحق مهر‌المثل خواهد بود.

فسخ نکاح

طبق قانون تحت شرایطی بسته به وضعیت جسمانی  یا روحی زن یا شوهر، می‌توان عقد نکاح را فسخ نمود. در صورتی‌که زن یا مرد دچار بیماری‌های منحصر به وضعیت جسمانی خود گردند یا دچار جنون گردند. درصورت شرایطی به زن مهریه تعلق نمی‌گیرد و مرد معاف از پرداخت است.

عدم تنفیذ مهریه

تعیین و تنفیذ(قبول) مهریه به عهده شوهر خواهد بود، هرگاه میزان مهریه توسط شخص دیگری تعیین شود ولی زوج، از قبول آن خودداری کند، مهریه تعیین شده معتبر نخواهد بود و به زن تعلق نمی‌گیرد.

اثبات عدم تعلق مهریه و معافیت مرد از پرداخت مهریه

در صورتی‌که زوجه در دادگاه خانواده مهریه خود را مطالبه کند، زوج می‌تواند در دفاع از خود، با اثبات یکی از موارد مذکور که به زن مهریه تعلق نمی‌گیرد، موجب عدم تعلق مهریه به زن گردد.

پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی آیا می‌توان آپارتمان را بابت مهریه توقیف کرد؟  مطالعه کنید.

همه چیز در مورد عوارض خروج از کشور

اگر تا به حال به دلایل تجاری، تفریحی، درمانی و غیره از کشور خارج شده‌اید، احتمالا عوارض خروج از کشور را هم پرداخته‌اید. اما آیا می‌دانید این عوارض به چه دلیل و چه مقدار پرداخت می‌شود و به حساب چه ارگانی می‌رود؟

عوارض خروج از کشور در حقیقت نوعی مالیات است که از مسافران سفرهای خارجی دریافت می‌گردد. دولت طبق قانون از هر مسافری که با گذرنامه جمهوری اسلامی ایران از کشور خارج می‌شود، عوارض خروج دریافت می‌کند اما برخی شهروندان از این قانون معاف شده‌اند. در این مطلب از مجله دلتا به موضوع نکات عوارض خروج از کشور می‌پردازیم.

عوارض خروج از کشور چیست؟

مبلغی‌ است که هر شخصی که از کشور خارج می‌شود باید به دولت بپردازد. این عوارض شامل افراد زیر دو سال هم می‌شود.

روش‌های پرداخت عوارض خروج از کشور کدام‌ها هستند؟

یکی از ساده‌ترین و در دسترس‌ترین روش‌های پرداخت عوارض خروج از کشور انجام این کار از طریق سامانه‌های آنلاین است. شما می‌توانید از سامانه سداد و اپلیکیشن ایوا که به همین شرکت تعلق دارد استفاده کنید. به علاوه، می‌توانید مستقیما از طریق وبسایت بانک ملی ایران یا پیام‌رسان بله که از طریق بانک ملی معرفی شده هم اقدام کنید.
نهایتا اگر به روش‌های پرداخت آنلاین دسترسی ندارید دستگاه‌های ATM مخصوص برای این کار در فرودگاه‌ها نصب شده‌اند. یا می‌توانید مستقیما به یکی از شعب بانک ملی ایران بروید و به صورت حضوری این کار را انجام دهید.

چه کسانی از پرداخت عوارض خروج از کشور معاف هستند؟

• اولین گروهی که از پرداخت عوارض خروج از کشور معاف هستند خدمه پرواز و کشتی هستند که برای شغل خود مجبورند خارج شوند.
• به علاوه، کسانی که گذرنامه‌های سیاسی یا خدمت دارند هم لازم نیست عوارض پرداخت کنند.
• بیمارانی که از شورای پزشکی مجوز درمان در کشورهای خارجی دارند و جانبازان جنگ تحمیلی که به درمان نیاز دارند هم لازم نیست عوارض بپردازند.
• همراهان بیمار هم حدود ۴۰ تا ۶۰ درصد تخفیف می‌گیرند.
• دانشجویانی که مجوز تحصیل در خارج دارند هم عوارضی برای خروج از کشور نمی‌پردازند به شرطی که از آخرین بازگشتشان به کشور بیشتر از ۳ ماه گذشته باشد.
• نهایتا کسانی که در دوره اربعین برای زیارت عتبات عالیات به کشور عراق می‌روند هم از پرداخت عوارض خروج از کشور معاف هستند.

آیا عوارض خروج از کشور برای سال ۱۴۰۱ مشخص شده است؟

سخنگوی کمیسیون برنامه و بودجه در بحث عوارض خروج از کشور در سال آینده که طی دو روز گذشته در فضای مجازی و افکار عمومی سوالاتی را ایجاد کرده، اعلام کرد، دولت در سال ۱۴۰۱ میزان عوارض خروج از کشور را همان ۴۰۰ هزار تومان برای هر شخص در نظر گرفته و عدد آن را افزایش نداده است.

به گفته وی تنها دلیل ابهام ایجاد شده این است که تعداد مسافران را در سال آینده با توجه به نبود کرونا و افزایش میزان مسافرت‌ها تعیین کرده و بیشتر از دو سال گذشته در نظر گرفته است.

پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی مطلب کدام اموال از مالیات بر ارث معاف هستند؟ را مطالعه کنید.

چگونه می‌توان دستور توقیف خودروی فرد بدهکار را گرفت؟

یکی از سوالات پر تکرار این است که اگر حکم توقیف خودروی بدهکار را از دادگاه بگیریم روال قانونی اجرای آن چگونه است؟

اگر فردی به دلیل قراردادی به دیگری مدیون باشد، موظف است که دین خود را پرداخت کند و نمی‌تواند از اجرای تعهداتش فرار کند. همچنین باید با توجه به زمان تعهد خود، نسبت به پرداخت بدهی خویش اقدام کند. قانون در راستای حمایت از طلبکاری که به تعهد خویش وفادار است و آن را ایفا می‌کند، امتیازاتی در نظر گرفته است. یکی از این تضمین‌ها توقیف اموال بدهکار است. در این مطلب از مجله دلتا به موضوع نحوه توقیف خودرو بدهکار می‌پردازیم.

توقیف خودرو بابت بدهی

این دسته از توقیف، مانند توقیف خودرو بابت چک برگشتی، همان‌طور که از نامش مشخص است شامل اشخاصی می‌شود که چک‌بلامحل کشیده‌اند. مراحل توقیف خودرو یکی از راه‌های وارد کردن فشار به فرد بدهکار است تا اقدام به رفع بدهی خود کند. در این حالت بر روی چک، اقدام متقاضی صورت می‌پذیرد و دستور توقیف خودرو از مرجع مربوطه صادر می‌شود.

یا در نمونه‌ای دیگر چنانچه شخصی مهریه همسر خود، که طبق قوانین دین او به همسرش است را پرداخت ننماید، اگر همسر وی اقدام به اجرا و پیگیری مهریه خود کند و با معرفی خودروی شوهرش به عنوان یکی از اموال وی آن را مشمول توقیف کند.

مورد دیگر زمانی است که زن بابت مهریه روی پلاک خودرو شکایتی طرح کند. در این‌صورت خودروی فرد توسط مراجع ذیربط و از طریق پلیس راهنمایی و رانندگی توقیف می‌گردد.

به‌صورت کلی می‌توان گفت در صورتی‌که شخص بابت بدهی یا دین خود موفق به دریافت حکم توقیف اموال از مراجع مربوطه گردد می‌تواند نسبت به توقیف خودرو شخص طلبکار به عنوان یکی از اموال وی اقدام کند.

در حالت کلی برای توقیف خودرو شخص بدهکار دو مرجع رسیدگی وجود دارد

• دادگستری که مرجع عام رسیدگی است
• اداره اجرای ثبت اسناد و املاک

در هر دو مرجع رسیدگی پس از تشکیل تشریفات مربوطه، بدهکار باید ظرف ۱۰ روز بدهی خود را بپردازد. در صورت عدم پرداخت، طلبکار اقدام به توقیف خودرو یا هر مال معرفی شده دیگر می‌کند.

چگونه می‌توان دستور توقیف خودروی فرد بدهکار را گرفت؟

بنابر ماده ۶۷ اجرای احکام مدنی بعد از شناسایی اموال منقول(خودرو) بدهکار توسط مامور اجرا، از اموال شناسایی‌ شده صورت‌برداری می‌‌شود و این اموال در همان‌جا که هست، حفظ می‌شوند.

مگر اینکه نقل اموال به محلی دیگر ضرورت داشته باشد. در این‌صورت برای حفاظت از مال، آن مال به شخص مسئولی با توافق طرفین سپرده می‌شود.

در صورت عدم توافق یا حاضر نبودن بدهکار در زمان توقیف، مال به شخص مسئولی که توسط دادورز تعیین می‌شود، سپرده می‌‌شود.

پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی هرگز این اموال بدهکار را نمی‌توانید توقیف کنید را مطالعه کنید.

در این شرایط زن و مرد مساوی ارث می‌برند

بعد از اینکه فردی فوت می‌کند رابطه وی با اموالش قطع می‌شود و به‌طور قهری و غیرارادی، اموال وی به ورثه تعلق می‌گیرد و به اصطلاح به ارث می‌رسد.

بحث تقسیم ارث از مسایلی است که هر خانواده‌ای با آن روبرو می‌شود و گاه اختلاف نظرهایی در مورد این که چه کسانی ارث می‌برند و میزان ارث هر کدام چقدر است به وجود می‌آید. در این مطلب از مجله دلتا به موضوع تساوی ارث زن و مرد می‌پردازیم.

ارث زن

• زن از شوهر در صورت داشتن فرزند یک هشتم ارث می‌برد.
• چنانچه آن مرد سه یا چهار همسر عقد دائم داشته باشد فقط همین یک هشتم بین آنان تقسیم می‌شود.
• اگر زن از شوهرش فرزند نداشته باشد یک چهارم ارث می‌برد.
• اگر مرد چند همسر داشته و فرزندی هم نداشته باشد، فقط همین یک چهارم میان زنان تقسیم می‌شود.
• زنی که در اثر ازدواج موقت رابطه زوجیت دارد از همسر فوت شده‌اش ارث نمی‌برد.

ارث مرد

• مرد از زن در صورتی‌که زن فرزند نداشته باشد یک دوم ارث می‌برد.
• در صورتی‌که زن فرزند داشته باشد مرد یک چهارم ارث می‌برد.
• اگر زن بمیرد و وارثی جز شوهرش نداشته باشد شوهر تمام ترکه زن را به ارث می‌برد. ولی اگر شوهر بمیرد و وارثی جز زن نداشته باشد زن همان سهم خود را می‌برد و بقیه دارایی شوهر او همانند ترکه بی وارث، به دولت داده می‌شود.

ارث زن در چه صورتی با مرد مساوی است؟

به‌طور کلی در دو صورت زن و مرد (مذکر و مونث) در ارث مساوی هستند.

 پدر و مادر در اکثر موارد در ارث از میت (یعنی فرزند خود) مساوی هستند مگر در چند صورت:

•  اگر وارث میت(فرد فوت شده) فقط پدر و مادر او باشند( وارث دیگری نداشته باشد)، مال به سه قسمت می‌شود. دو قسمت آن را پدر و یک قسمت را مادر می‌برد. ولی اگر میت دو برادر، یا چهار خواهر، یا یک برادر و دو خواهر نیز داشته باشد که همه آنان پدری باشند، (یعنی پدر آنان یکی باشند) خواه از مادر یکی باشند یا نه، به واسطه بودنشان مادر یک ششم مال را می‌برد و بقیه را به پدر می‌دهند.
•  اگر وارث میت فقط پدر و مادر و یک دختر باشد. چنانچه میت علاوه‌بر آن، دو برادر یا چهار خواهر یا یک برادر و دو خواهر پدری نیز داشته باشد مال را شش قسمت می‌کنند. پدر و مادر هر کدام یک قسمت و دختر سه قسمت می‌برد و یک قسمت باقی‌مانده را چهار قسمت می‌کنند یک قسمت را به پدر و سه قسمت را به دختر می‌دهند ( یعنی از آن یک قسمت اضافی مادر ارث نمی‌برد). به‌عنوان مثال اگر مال میت را ۲۴ قسمت کنند ۱۵ قسمت آن را به دختر و ۵ قسمت آن را به پدر و ۴ قسمت آن را به مادر می‌دهند.

 اگر زن و مرد از خویشاوندان مادری میت باشند مساوی ارث می‌برند. این مورد دارای مصادیق متعددی است از آن جمله:

• برادر و خواهر مادری
• برادرزاده و خواهرزاده مادری
• عمو و عمه مادری
• دایی و خاله مادری

پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی کدام اموال از مالیات بر ارث معاف هستند؟ را مطالعه کنید.

آیا فریب در ازدواج جرم است؟

یکی از معضلاتی که امروزه در بحث عقد ازدواج در جامعه شاهد آن هستیم موضوع فریب در ازدواج است به‌طوری‌که این امر یکی از موجبات طلاق در جامعه ما است.

قانون‌گذار عدم وجود حسن نیت زن یا شوهر و عدم صداقت آن‌ها در مقابل یکدیگر در ازدواج را تحت عنوان تدلیس در نکاح یا فریب در ازدواج دانسته و آن را یکی از موارد فسخ نکاح می‌داند. در این مطلب از مجله دلتا به موضوع مجازات فریب در ازدواج می‌پردازیم.

فریب در ازدواج شامل چه مواردی می‌شود

به موجب ماده ۱۱۲۸ قانون مدنی: اگر صفتی در یکی از طرفین ازدواج شرط شود. بعد از جاری شدن صیغه عقد مشخص شود که شخص آن صفت را نداشته است طرف مقابل حق فسخ خواهد داشت.

چه زمانی‌که آن وصف در عقد ذکر شده باشد و چه زمانی‌که تصریح نشده باشد اما عقد بر مبنای آن شرط واقع شده باشد.

به موجب این ماده قانونی، اگر هر یک از طرفین ازدواج بر مبنای صفتی که دیگری خود را با آن معرفی نموده است ازدواج کند اما شخص بعد از عقد متوجه فقدان آن صفت گردد این موضوع برای وی حق فسخ ایجاد خواهد کرد.

برخی از مواردی که به موجب آن امکان فسخ نکاح وجود دارد در مواد ۱۱۲۱ و ۱۱۲۲ و ۱۱۲۳ قانون مدنی بیان شده است. این موارد به شرح ذیل است:

•  دیوانه بودن زن برای مرد و دیوانه بودن مرد برای زن به شرط عدم آگاهی آن‌ها پیش از عقد، حق فسخ ایجاد می‌کند.
•  برخی عیوب در مرد مانند خصا (ناتوانی در باروری)، عنن (ناتوانی در انجام عمل زناشویی) برای زن حق فسخ ایجاد خواهد کرد.
•  عیوبی در زن مانند جذام (بیماری پوستی)، برص (پیسی)، زمین‌گیری و نابینایی از هر دو چشم به فرض عدم آگاهی مرد پیش از عقد برای او حق فسخ ایجاد می‌کند.
• مواردی در قانون هستند که قانون‌گذار آن‌ها را معین نکرده است. اما اگر به موجب ماده ۱۱۲۸ شرط شده باشد یا عقد بر مبنای آن واقع شود از موارد فسخ خواهد بود. مواردی مانند نداشتن تحصیلات عالیه در مرد یا متاهل بودن مرد می‌تواند فریب در ازدواج توسط زوج باشد. مواردی مانند عدم بکارت زن یا پنهان کردن ازدواج سابقش می‌تواند از موارد فریب در ازدواج توسط زن تلقی گردد.

مجازات فریب در ازدواج

مجازات فریب در ازدواج با شرط اینکه صفت خاصی در شخص مقابل شرط شده باشد، هم فسخ نکاح خواهد بود و هم از بعد کیفری، جرم بوده و دارای مجازات است. به موجب ماده ۶۴۷ قانون مجازات اسلامی:

«چنان‌چه هر یک از زوجین قبل از عقد ازدواج طرف خود را به امور واهی از قبیل داشتن تحصیلات عالی، تمکن مالی، موقعیت‌ اجتماعی، شغل و سمت خاص، تجرد و امثال آن فریب دهد. عقد نیز بر مبنای هر یک از آن‌ها واقع شود، مرتکب به حبس تعزیری از سه ماه تا یک سال‌ محکوم می‌گردد.»

پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی شرایط ازدواج دختر در صورت فوت پدر مطالعه کنید.

شرکت‌های بیمه چه وظایفی در برابر مردم دارند؟

بر اساس قانون اگر شرکت‌های بیمه به وظیفه خود عمل نکنند مطابق با قانون با آن‌ها برخورد می‌شود.

بیمه سازوکاری است که طی آن یک بیمه‌گر یعنی شرکت‌های بیمه تعهد می‌کند که زیان احتمالی یک بیمه‌گذار یا همان مشتری را در صورت وقوع یک حادثه در یک دوره زمانی خاص، جبران نماید. در این مطلب از مجله دلتا به موضوع وظایف شرکت های بیمه می‌پردازیم.

بیمه‌ها به سه دسته کلی تقسیم می‌شوند

• اشخاص
• اموال
• مسئولیت

شرکت های بیمه برایمان چه کار می‌کنند؟

تعهداتی که بیمه‌گر یا همان شرکت بیمه برای ما باید انجام دهد به‌صورت کلی شامل موارد زیر است:

• پرداخت سریع و کامل خسارت: اصولا مهم‌ترین دلیل هر کسی برای بیمه شدن همین است که خسارت وارده را دریافت کند. به همین واسطه شرکت بیمه باید در سریع‌ترین زمان ممکن تمامی خسارت‌هایی را که بر عهده دارد به بیمه‌شونده پرداخت کند.
• آشنا نمودن بیمه‌گذار به وظایف و تکالیفش: بیمه‌گر باید بیمه‌گذار را به وظایفش در هنگام انعقاد قرارداد بیمه،  آشنا نماید تا هیچ‌گونه حق و حقوقی از وی ضایع نشود. به عنوان نمونه بیمه‌گذار موظف است حداکثر تا ۵ روز پس از بروز حادثه آن را به اطلاع بیمه‌گر برساند. باید چنین مواردی را بیمه‌گذار در ابتدا حتما اطلاع دهد.
• مواردی را که موجب از بین رفتن حق و حقوق بیمه‌گذار می‌شود به‌طور واضح در قرارداد بیمه قید کند.
• حفظ اسرار بیمه‌گذار: در هنگام انعقاد قرارداد بیمه، بیمه‌گذار ممکن است اطلاعاتی به بیمه‌گر بدهد که در حکم اسرار زندگی و کار او تلقی شود، بیمه‌گر موظف است این اسرار را نزد خود حفظ کند و در اختیار اشخاص ثالث قرار ندهد. مثلا یکی از این موارد عدم استفاده از اطلاعات مالی بیمه‌گذاران برای تعیین مالیات و عوارض از سوی ماموران دولتی است.
• سایر تعهداتی که به موجب قانون به عهده طرفین معامله است.

تعهدات بیمه‌گذار(مشتری)

• اعلام دقیق کیفیت خطر مورد بیمه: بیمه‌گذار در هنگام انعقاد قرارداد بیمه، موظف است اطلاعات خود را در مورد کیفیت خطر بیمه شده به‌طور کامل در اختیار بیمه‌گر قرار دهد.

• پرداخت به موقع حق بیمه: پرداخت حق بیمه باید پس از انعقاد قرارداد بیمه یا دسته‌کم قبل از وقوع حادثه حتما صورت بگیرد وگرنه بیمه‌گر تعهدی در جبران خسارت ندارد.
• بیمه گذار در حفاظت از مورد بیمه دو وظیفه دارد: پیشگیری از حادثه و جلوگیری از توسعه خسارت
• اعلام تشدید خطر: معنای ساده این تعهد این است که اگر ممکن بود اتفاق خطرناک‌تر بیفتد یا خسارت بیشتری وارد شود باید به بیمه‌گر اطلاع داد. در این‌صورت بیمه‌گر می‌تواند حق بیمه اضافی تعیین نموده و قرارداد را ادامه دهد یا آن را فسخ کند.
• اعلام به موقع خسارت: طبق ماده ۱۵ قانون بیمه، بیمه‌گذار موظف است ظرف مدت ۵ روز از بروز حادثه، بیمه‌گر را مطلع سازد. در غیر این‌صورت بیمه‌گر تعهدی نخواهد داشت. مگر این‌که ثابت کند به واسطه حوادثی که خارج از اختیار وی بوده اعلام حادثه در مدت مقرر در اختیار وی نبوده است.

یکی از مهم‌ترین نکاتی که بر عهده بیمه‌گذار است اعلام به مراجع قضایی است.

بیمه‌گذار پس از وقوع حادثه مکلف است بلافاصله مراتب را به مراجع انتظامی و قضایی اعلام و در صورتی‌که حادثه توسط مقصری به وجود آمده باشد تقاضای تعقیب او را داشته باشد. مصالحه بیمه‌گذار با مسئول حادثه موجب محرومیت او از دریافت خسارت خواهد شد.

یعنی اگر فرد مقصر حادثه را ببخشید و دیگر پیگیر شکایت خود از او نباشید، حق بیمه از شما گرفته شده و نمی‌توانید خسارتی از بیمه دریافت کنید.

پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی شرایط بیمه شدن زنان خانه‌دار و دختران مجرد را مطالعه کنید.

توهین به زنان و کودکان در معابر عمومی پیگرد قانونی دارد

توهین به زنان و کودکان در قانون مجازات اسلامی جرم انگاری شده و برای آن مجازات در نظر گرفته شده است.

همیشه رفتار‌های ناهنجار اجتماعی یکی از مشکلاتی است که در بسیاری از موارد، منجر به از بین رفتن امنیت و آسایش مردم جامعه می‌شود. به همین منظور، برای پیشگیری و جلوگیری از تکرار این رفتارها در قوانین برای برخی از آن‌ها مجازات تعیین شده است. در این مطلب از مجله دلتا به موضوع مجازات توهین به زنان و کودکان می‌پردازیم.

منظور از توهین به زنان و کودکان، تعرض و دست‌درازی و ایجاد مزاحمت جسمانی یا استفاده از الفاظی است که بر خلاف عفت عمومی و حیثیت افراد است.

این توهین زمانی موضوعیت دارد که شخص در محل‌های رفت و آمد و معابر مانند کوچه، بازار، خیابان، بیابان و کلیه اماکنی که اشخاص به‌صورت عمومی در آنجا باشند مرتکب توهین به زنان و کودکانی شود که سن آن‌ها به بلوغ شرعی نرسیده باشد.

بنابراین توهین در منزل شخصی یا اماکن شخصی مشمول عنوان توهین به زنان و کودکان نمی‌شود و تحت عنوان توهین عادی قرار می‌گیرد. حتی اگر در آن محل اشخاص دیگری حضور داشته باشند. مگر این‌که آن محل به دلایلی مانند برگزاری مراسم عزاداری یا یک جشن عمومی برای ورود عموم آزاد باشد.

دلیل پیش بینی جرم توهین به زنان و کودکـان و قرار دادن آن در زمره جرایم توهین با مجازات شدید، آسیب‌پذیر بودن قربانیان این جرم و مختل شدن نظم و عفت عمومی به دلیل وقوع این نوع جرایم است. شاید به همین دلیل است که جرم توهین به زنان و کودکان در اماکن عمومی، بر خلاف جرم توهین ساده از جرایم قابل گذشت نیست.

شرایط تحقق جرم توهین

توهین در مکان عمومی صورت گرفته باشد.

توهین مغایر با شئون و حیثیت قربانی باشد.

مجازات توهین به زنان و کودکان

به موجب ماده ۶۱۹ قانون تعزیرات مصوب ۱۳۷۵: هر کس در اماکن عمومی یا معابر، متعرض یا مزاحم اطفال یا زنان شود یا با الفاظ و حرکات مخالف شئون و حیثیت به آنان توهین نماید به حبس از دو تا شش ماه و تا ۷۴ ضربه شلاق محکوم خواهد شد.

پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی فروش مال دیگران چه مجازاتی در پی خواهد داشت؟ را مطالعه کنید.

زن چه زمانی می‌تواند جدا از شوهر خود زندگی کند؟

طبق قانون هیچ زنی حق ندارد جدای از شوهرش در خانه‌ای مستقل زندگی کند مگر در دو مورد.

قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران در مواد متعددی به حقوق متقابل زن و شوهر پرداخته است. یکی از مهم‌ترین مسائلی که در ابتدای زندگی هم زوج و زوجه و هم خانواده‌های آنان با آن درگیرند، بحث مسکن و محل سکونت است. در این مطلب از مجله دلتا به موضوع جدا زندگی کردن زوجین می‌پردازیم.

چه زمانی زن می‌تواند جدای از شوهر خود زندگی کند

طبق مواد ۱۱۱۴ و ۱۱۱۵ قانون مدنی، زن نمی‌تواند مسکن مستقلی برای زندگی جدا از شوهرش اختیار کند مگر اینکه در یک منزل برای زن خطر جانی، مالی یا شرافتی وجود داشته باشد.

دراین‌صورت زن می‌تواند مسکن جداگانه‌ای برای خودش انتخاب کند. اگر به این علت زن مسکن جداگانه‌ای اختیار کرده باشد باز هم نفقه او بر عهده شوهر است.

طبق ماده ۱۱۰۷ قانون مدنی، مسکن جزیی از حق نفقه زوجه است. زوج مکلف است که مسکن مناسبی برای خانواده خود تهیه کند.

نکته دیگر این ماده این است که مسکن تهیه شده باید متناسب با شان و مرتبه اجتماعی زن باشد. در غیر این‌صورت زن می‌تواند از سکونت در آن خانه ممانعت کند.

بر اساس ماده ۱۱۱۴ قانون مدنی، زن باید در منزلی که شوهر تعیین می‌کند سکنی نماید مگر آن‌که اختیار تعیین منزل به زن داده شده باشد.

همچنین طبق ماده ۱۰۰۵ قانون مدنی اقامتگاه زن شوهردار همان اقامتگاه شوهر است.

البته اگر در زمان عقد، شرط انتخاب محل سکونت را به زن داده باشند دیگر اختیار انتخاب مسکن بر عهده او خواهد بود. همچنین اگر زوجه بخواهد در خانه‌ای زندگی نکند قانون هم به استناد شرط ضمن عقد حق را به او می‌دهد.

پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی آیا می‌توان آپارتمان را بابت مهریه توقیف کرد؟ مطالعه کنید.

فروش مال دیگران چه مجازاتی در پی خواهد داشت؟

مطمئنا در دنیای پرتلاطم امروزی، یکی از موضوعاتی که می‌تواند جوامع بشری را از اختلافات شخصی و جمعی در امان بدارد، «آشنایی با حقوق متقابل افراد با یکدیگر و قانون» است.

قاعدتا هر کسی اختیار اموال خودش را دارد. یعنی کسی که چیزی را خریده یا به هر روش قانونی دیگر (مثل ارث) به او منتقل شده است، حق دارد در چارچوب قانون، هر کاری بخواهد با آن انجام دهد. مثلا آن را بفروشد، اجاره بدهد و غیره. اما بعضی‌ها علاوه بر اینکه صاحب‌اختیار اموال خودشان هستند، فکر می‌کنند اختیار اموال دیگران را هم دارند. بله ‌تعجب هم دارد. تصور کنید یک نفر خانه شما را بفروشد یا از او خودرویی بخرید و بعدا بفهمید که اصلا این خودرو مال او نبوده است. می‌شود حدس زد که چه حالی می‌شوید. به این کار انتقال مال غیر می‌گویند. در این مطلب از مجله دلتا قصد داریم به موضوع مجازات فروش مال دیگران بپردازیم.

«انتقال» به چه معناست؟

انتقال مال یعنی آن‌که عین یا منفعت آن به دیگری واگذار شود. منظور از «عین» خود آن چیز است. مثلا انتقال یک آپارتمان، یعنی اینکه مالکیت آن آپارتمان در اختیار کسی دیگر گذاشته شود. این کار ممکن است از طریق فروختن یا حتی بخشیدن (صلح) انجام شود. منظور از «منفعت» هم این است که فوایدی که از آن ممکن است به مالکش برسد، تصاحب شود. مثل اینکه خانه فردی بدون اجازه‌اش به یک نفر دیگر اجاره داده شود.

آیا خریدار هم مجرم است؟

حالا حتما می‌پرسید تکلیف خریدار چیست؟ خریدار مال غیر، ممکن است هم مجرم باشد و هم بی‌گناه. تعجب نکنید! ماجرا این است که شاید خریدار اصلا خبر نداشته باشد چیزی که دارد می‌خرد مال فروشنده نیست و به فرد دیگری تعلق دارد. در این حالت، خریدار مقصر نیست. گرچه باید مال خریداری‌شده را به مالک اصلی‌اش برگرداند.

اما اگر خریدار هنگام معامله بداند چیزی که در حال خریدن آن است، مال شخص دیگری است، آن وقت او هم معاون جرم حساب می‌شود و مجازات خواهد شد.

همه مسئولیت‌های مالک

حتما تعجب می‌کنید اگر بگوییم که مالک اصلی هم ممکن است در شرایطی خاص مجازات شود. لابد می‌گویید مالک که کاری نکرده است، تازه دارایی او را بدون رضایت و اطلاعش فروخته‌اند! بله ظاهر امر این‌طور است. اما همین مالک محترم هم مسئولیتی دارد. طبق قانون، اگر مالک ملک از وقوع معامله مطلع شود، نهایتا تا یک ماه پس از اطلاع، باید اظهارنامه‌ای بنویسد و مالکیت خود را به اطلاع خریدار برساند.

اگر این زمان بگذرد و مالک چنین کاری نکند، «معاون جرم» محسوب می‌شود، چون در این شرایط، اصلا بعید نیست که با فروشنده تبانی کرده باشد تا از خریدار که از جریان آگاه نبوده، کلاهبرداری کنند.

برای شکایت باید به کجا مراجعه کرد؟

رسیدگی به این جرم نیازمند طرح شکایت کیفری است. بنابراین، مرجع صالح برای رسیدگی به این شکایت دادسرایی است که جرم در حوزه آن واقع شده که معمولا محل تنظیم قولنامه یا دفترخانه‌ای است که انتقال سند در آن محل انجام شده است. پس برای شکایت کردن از کسی که مال و اموال شما را به فردی دیگر منتقل کرده است، باید به دادسرا شکایت ببرید.

مجازات فروش مال دیگران

انتقال مال غیر علاوه بر اینکه به یک نفر آسیب می‌زند، باعث بر هم خوردن آرامش جامعه هم می‌شود، به همین دلیل، قانون‌گذار مجازات سختی را برای آن در نظر گرفته که به شرح زیر است:

• حبس از یک تا هفت سال.
• پرداخت جزای نقدی معادل مالی که دریافت کرده است.
• بازگرداندن مال به صاحب آن.
• انفصال مادام‌العمر از خدمات دولتی (اگر مرتکب از کارکنان دولت باشد).

پیشنهاد مطالعه: برای آشنایی با نکات حقوقی قوانین تعمیر آپارتمان و مزاحمت برای دیگران مطالعه کنید.