عقد ازدواج در میان سایر عقود از اهمیت ویژه ای نزد قانونگذار برخوردار است. به این دلیل که اساس یک رابطه مشترک دائم و موقت را، تعهدات مالی و غیرمالی شکل می‌دهد.
عقد ازدواج موقت و دائم، تغییر در میزان مهریه ، نفقه، حضانت و سایر مسائل حقوقی، دارای اثراتی است که بی‌اطلاعی خانواده‌ها از آن‌ها، زمینه دردسرهای بزرگ و حضور در دادگاه‌ها را فراهم می‌کند. در ادامه با مجله دلتا همراه باشید.
برای تغییر در میزان مهریه پس از ازدواج چه باید کرد؟
مطمئناً همه بر این باورند که چون مهریه یک تعهد مالی است و به تبع عقد ازدواج ایجاد می شود، از جمله آثار عقد ازدواج می باشد.
زن و مرد می‌توانند بر افزایش مهریه توافق کنند. آن‌ها می‌توانند از همان دفترخانه ازدواج و طلاقی که ازدواجشان در آن ثبت شده است، برای افزایش میزان مهریه با رضایت شوهر اقدام کنند. اما باور عموم مردم کمی متفاوت با قوانین جاریه کشور است.
بر اساس اصل کلی اگر در عقد دائم، مهر ذکر نشده یا عدم مهر شرط شده باشد، عقد صحیح است و طرفین می‌توانند بعد از عقد، مهر را با رضایت یکدیگر معین کنند.
صحبت در جایی است که در مورد مهریه تعیین شده، بخواهد افزایشی پیدا شود. به این معنا که بعد از وقوع عقد و ثبت مهریه، طرفین تصمیم به افزایش مقدار مهریه می‌گیرند و حتی اقرارنامه‌ای تنظیم و توضیحاتی اضافه می‌شود.
این شرایط جدید نمی‌تواند به عنوان مهریه اصلی تلقی شود. در واقع افزایش بعدی یک تعهد است.
افزایش مهریه در سند ازدواج یا به موجب اقرارنامه رسمی، پذیرفته نمی‌شود.
در نتیجه اگر زن و مرد خواهان افزایش مهریه هستند، می‌توانند از طریق سایر تعهدات مالی مثل صدور چک یا سفته، صلح اموال، و سایر تعهدات الزام آور دیگر که در قوانین آمده است، اقدام به این کار کنند.
پس در نهایت منعی برای افزایش وجود ندارد، ولی این مال جدید افزایش یافته دیگر ماهیت مهریه را ندارد و مهریه همان است که حین نکاح مشخص شده است.
پیشنهاد مطالعه : برای آشنایی بیشتر با دیگر نکات حقوقی، مهریه فقط سکه طلا نیست!، را مطالعه کنید.
- ۰۰/۰۳/۱۱