شروطی که قرار داد شما را باطل می کنند

شروط باطل کننده قرارداد شروطی هستند که اصل عقد را باطل می‌کنند.

طبق قانون مدنی درج برخی از شروط در قرارداد ممکن نیست و باعث باطل شدن قرارداد می‌شوند. به این شروط، شروط باطل‌کننده قرارداد می‌گویند. در این مطلب از مجله دلتا به شروط باطل کننده قرارداد می‌پردازیم.

فرض کنید شما قراردادی درباره خرید و فروش اتومبیل منعقد کرده‌اید ولی فروشنده در قرارداد شرط کند که خریدار حق فروختن ماشین را ندارد. این شرط فروشنده به طور واضح حق مالکیت خریدار را محدود می‌کند.

وقتی خودرو به خریدار منتقل شود، اوست که مالک خودرو محسوب می‌شود و تنها خودش می‌تواند درباره اینکه اتومبیلش را به چه کسی بفروشد و به چه کسی نه، تصمیم بگیرد. این نتیجه‌ مستقیم قرارداد خرید و فروش است.

شروط باطل کننده قرارداد

شروط باطل‌کننده قرارداد شروطی هستند که اصل عقد را باطل می‌کنند. این شروط در ماده ۲۳۳ قانون مدنی مشخص شده‌اند و به دو دسته زیر تقسیم می‌شوند:

شروط خلاف مقتضای ذات عقد

شرط خلاف مقتضای ذات عقد به معنای شرطی در قرارداد است که وجود این شرط در قرار داد، خود قرارداد را هم زیر سوال برده است و باعث باطل شدن قرارداد شده است .

مثلا اینکه خریدار در قرارداد خرید و فروش شرط کند که مال مورد معامله هرگز به خریدار منتقل نشود! این موضوع با ذات قرارداد خرید و فروش که بدست آوردن مالکیت یک مال است در تضاد است. از این رو وجود چنین شرط باطلی، منجر به باطل شدن کل قرارداد می‌شود.

شروط مجهول

دسته دوم شروط باطل کننده قرارداد، شروط مجهولی هستند که جهل به آن موجب جهل به عوضین می‌شود.

مثلا خانه‌ای به قیمت ۲۰۰ میلیون تومان فروخته شود اما فروشنده در قرارداد شرط کند هر مقدار از ملک را که بخواهد در ازای این ۲۰۰ میلیون تومان به نام خریدار خواهد زد.

چنین شرطی آنقدر مبهم است که اصلا مشخص نمی‌کند که آن چیزی که در معامله در قبال ۲۰۰ میلیون تومان مبادله می‌شود دقیقا چیست؟! این شروط باطل کننده قرارداد هستند.

پیشنهاد مطالعه : برای آشنایی بیشتر با نکات حقوقی در این زمینه، ضرر و زیان فسخ قرارداد اجاره را مطالعه کنید.