نحوه جلوگیری از خروج فرزند از کشور

در مواردی که هر کدام از پدر یا مادر بدون کسب اجازه و رضایت طرف دیگر، تصمیم بگیرد فرزند را از کشور خارج کند طرف دیگر می‌تواند با تقدیم دادخواست به دادگاه، مانع از خروج فرزند شود.

 در برخی موارد پدر یا مادر بدون رضایت دیگری تصمیم به خروج فرزند از کشور می‎‌گیرند. در چنین مواردی قانونگذار قوانین و مقررات خاص و مشخصی را مقرر کرده است که افراد نمی‎‌توانند از آن ها تخطی کنند. در این نوشتار از مجله دلتا در خصوص خروج فرزند بدون رضایت پدر یا  مادر مورد بررسی قرار می گیرد.

جلوگیری از خروج فرزند از کشور

 هر کدام از پدر یا مادر بدون کسب اجازه و رضایت طرف دیگر تصمیم به خارج کردن فرزند از کشور گرفته باشد طرف دیگر می‎‌تواند با تقدیم دادخواست به دادگاه، مانع از این اقدام شود. صغیر و مجنون را نمی‌توان بدون کسب رضایت از ولی، قیم، مادر یا شخصی که حضانت و نگهداری آن‌ها طبق قانون به او واگذار شده است از محلی که بین دو طرف مقرر شده و یا محل اقامت فرزند قبل از طلاق به محل دیگر یا خارج از کشور فرستاد. مگر اینکه دادگاه آن را به مصلحت صغیر و مجنون بداند.

دادگاه در صـورت موافقت با خـارج کردن صغیـر و مجنون از کشور، بنابر درخواست افراد دارای حق، برای تضمین باز گرداندن صغیر و مجنون قرارتأمین مناسبی صادرمی‌کند. در مواردی که حضانت با مادر است بدیهی است که طبق قانون گذرنامه برای اشخاص زیر ۱۸ سال تمام، اجازه پدر برای خروج از کشور نیاز است.

داشتن حضانت فرزند برای مادر به این معنا نیست که او می‌تواند فرزند را از کشور خارج کند. اگر حضانت با پدر باشد اگر چه می‌تواند برای فرزند گذرنامه بگیرد ولی مادر می‎‌تواند با درخواست از اداره گذرنامه، مانع خارج شدن فرزند از کشور شود.

مدارک مورد نیاز طرح دعوای ممانعت ازخارج کردن فرزند از کشور 

1. کارت ملی خواهان (اجباری)
2. کپی برابر اصل شناسنامه خواهان و فرزند/ فرزندان (اجباری)
3. کپی برابر اصل سند ازدواج (اختیاری)
4. کپی برابر اصل سند طلاق (اختیاری)
5. دادخواست حق حضانت (اختیاری)

افراد در صورت عدم وجود مدارک اختیاری یاد شده می­‎‌توانند مدارکی از جمله درخواست استعلام، تحقیقات محلی، شماره پرونده استنادی، شهادت شهود و مطلعین و…  را ارائه کنند.

شرایط خروج از کشور فرزند

 اجازه پدر برای خروج از کشور نیاز است. همچنین داشتن حضانت به مادر این اجازه را نمی‎‌دهد که فرزند را بدون رضایت پدر به خارج از کشور ببرد. راه دیگر این است که مادر یا شخص دیگری که به حکم دادگاه عهده‌دار حضانت فرزند است، نسبت به ممنوع ‌الخروجی فرزند اقدام کند تا پدر نتواند فرزند را از کشور خارج کند.

مطلب نفقه فرزند بر عهده کیست؟ را بخوانید.

رفع مشکلات ثبتی املاک

مشکلات ثبتی در املاک خصوصی همیشه برای مردم از حساس‎ترین مسائل بوده که نگرانی هایی برای آن ها ایجاد می کند.

 قوانین و مقررات ثبت پیچیدگی‎‌های خاصی دارد. معمولاً مردم در مواردی که املاک خصوصی ‌آنها دچار مشکلات ثبتی می‎شود، نگران هستند که چگونه این مشکلات را برطرف کنند. برای برطرف کردن این نگرانی، در این نوشتار از مجله دلتا به بررسی ماده ۱۴۷ اصلاحی قانون ثبت، پرداخته می‌شود.

 

روش قانونی رفع مشکلات ثبتی املاک خصوصی:

بر اساس این قانون آخرین مهلت نام‌نویسی ۸۳/۹/۲۳ بوده است. کسانی که قبل ازتاریخ مذکور اقدام به ثبت‌نام کرده‌اند، می‎‌توانند با همراه داشتن رسید تقاضانامه ماده ۱۴۷ به اداره ثبت مربوطه مراجعه کنند و پس از طی تشریفات قانونی، چنانچه بخش اعیانی ملکشان قبل از تاریخ ۷۰/۱/۱ ساخته شده باشد، موضوع در هیئت رسیدگی کننده مطرح و با نظر رئیس هیئت، به کارشناسان ارجاع داده می‌شود.

آنها موظفند ظرف ۲۰ روز از محل بازدید کرده و تصرفات کنونی متقاضی را با مدارک مستند از نظر میزان مالکیت و تصرفات وی تعیین کنند.

کارشناسان سپس باید وضعیت ثبتی ملک را با توجه به سوابق پرونده ثبتی مشخص و با ترسیم نقشه، محل مورد تصرف را روی آن مشخص کنند.

بر این اساس باید تمام موارد از قبیل حدود و مساحت عرصه و قدمت اعیان با نوع ملک، حقوق ارتفاقی، شماره فرعی و اصلی را مشخص کنند. تصمیم نهایی کارشناسان باید ابتدا به نظر رئیس هیئت برسد و با دستور او موضوع برای تصمیم نهایی و صدور رأی، در جلسه مطرح می‌‎شود.

در نهایت رأی پس از صدور به اداره ثبت ارجاع می‌گردد. همچنین آگهی آن در دو نوبت به فاصله ۱۵ روز در روزنامه چاپ می‌‎شود. سرانجام پس از سپری شدن ۲ ماه از انتشار اولین آگهی، در صورت نبود شخص اعتراض کننده، به صدور رأی نهایی اقدام انجام می‌شود.

شایان ذکر است کسانی که تا تاریخ یاد شده موفق به ثبت‌نام نشده‌اند، می‌توانند از طریق مراجع قضایی نسبت به درخواست الزام به تنظیم سند، اقدام کنند.

برای مطالعه بیشتر به نکات حقوقی ملکی، دانستنی های حقوقی ملکی، مجله دلتا مراجعه کنید.

حقوق فرزندان بعد از طلاق

کودکان طلاق دسته ‌ای از کودکان هستند که باید حقوق آن ها را مورد توجه بسیار قرار داد. در ادامه به حقوق فرزندان، بعد از طلاق اشاره شده است.

حقوق کودک از جمله مسائل مهم محسوب می‌شود که همه جوامع به آن اهمیت فراوانی می‌دهند. یکی از حقوق اولیه و اساسی کودک برخورداری از خانواده‌‌ای مناسب و محیطی امن است. اما با بروز طلاق در خانواده، حقوق کودکانی که خانواده‌ های خود را از دست می‌دهند ممکن است در معرض تضییع قرار ‌بگیرد. به گزارش مجله دلتا بر اساس پیمان‌ نامه بین المللی حقوق کودک، اعم از اینکه پدر و مادر در کنار هم زندگی کنند یا از یکدیگر جدا شده باشند، کودکان باید از حق ارتباط با والدین و داشتن خانواده مناسب بهره‌مند باشند.

حقوق کودکان بعد از طلاق

کودکان طلاق، دسته‌‌ای از کودکان هستند که باید حقوق آن‌‌ها را مورد توجه بسیار قرار داد. در ادامه به حق و حقوق کودکان و مشکلات فرزندان طلاق اشاره شده است.

حق ملاقات فرزندان طلاق با والدین

ملاقات با پدر و مادری که کودک تحت حضانت آن ها قرار ندارد یکی از حقوق این کودکان است.

۱. پدر یا مادر نمی‌تواند این موضوع را عنوان کند که حاضر به ملاقات با فرزند نیست یا می‌خواهد که این حق را ببخشد. البته در مواردی که پدر یا مادر، دارای شرایط قانونی لازم برای ملاقات یا حضانت فرزند نباشند یا ملاقات با آن‌‌ها برای کودک خطرناک باشد، می‌توان از طریق قانونی اقدام به جلوگیری از ملاقات فرزند با پدر یا مادر کرد.

۲. مکان ملاقات فرزند بعد از طلاق باید مناسب و متناسب با روحیات کودک باشد. به طور مثال دیدار در اماکنی مانند کلانتری‌ ها، مناسب نیست.

۳. مدت زمان ملاقات فرزند نیز از جمله مسائلی است که باید به آن توجه داشت. در واقع دیدارهای کوتاه مدت، کودک را از لحاظ عاطفی ارضاء نخواهد کرد.

۳. خروج پدر یا مادری که حضانت کودک را عهده‌‌دار است، همراه با کودک به خارج از مرزهای کشور، موجب می‌شود حق ملاقات با کودک برای طرف مقابل، از بین برود. باید در نظر داشت که حتی در موارد خروج قانونی و همراه با مجوز، پدر یا مادری که دارای حضانت است باید تضمین کند که حق تماس یا مکالمه فرزند با طرف دیگر از بین نخواهد رفت.

نفقه فرزند

نفقه کودکان طلاق، یکی دیگر از مواردی است که باید مورد توجه قرار گیرد. کودکان هم در حالت عادی و هم در صورت طلاق پدر و مادر، از حق دریافت نفقه برخوردارند.

بنابراین باید شرایطی فراهم شود تا کودک نفقه خود را از فرد مکلف به پرداخت که معمولا پدر است دریافت کند تا شرایط و خدمات مربوط به کودک تضمین شود.

حق آموزش و تربیت، یکی از حقوق کودکان

حق آموزش و تربیت از جمله دیگر حقوق مهم کودکان بخصوص کودکان طلاق محسوب می‌شود. به این معنا که پدر و مادر نباید کودک را از ادامه تحصیل محروم کنند.

در قانون اساسی کشور ما به حق برخورداری کودکان از آموزش اشاره شده است. همچنین همه کودکان حق دارند در محیطی امن زندگی کنند.

پیشنهاد مطالعه: مطلب مطالبه نفقه فرزند از پدر شوهر را مطالعه کنید.

تامین دلیل برای توقیف ملک و دیگر اموال

یکی از بهترین حقوق افراد، تامین دلیل فرد خسارت دیده است. گاهی اوقات هنگام رسیدگی قضایی، به حقوق افراد خساراتی وارد می شود و اثبات آن، کار مشکلی است.

ممکن است شخصی با دیگری مشکل حقوقی داشته باشد و کار به تشکیل پرونده در دادگاه برسد. شخصی که مدعی است متضرر شده  باید دلایل کافی برای ثابت کردن موضوع پرونده را داشته باشد. برخی افراد احتمال می دهند دلایلی که نشان می داده طرف مقابل به آن‎ها خسارت وارد کرده از بین برود. در این صورت قبل از جلسه دادرسی از دادگاه درخواست تامین دلیل می‌‎کنند. در این مطلب از مجله دلتا قصد داریم به چگونگی و شرایط ارائه این درخواست از لحاظ قانونی، توسط فرد زیان دیده بپردازیم.

شرایط درخواست

یکی از بهترین حقوق افراد، تامین دلیل فرد خسارت دیده است. گاهی اوقات هنگام رسیدگی قضایی، به حقوق افراد خساراتی وارد می‌شود و اثبات وارد شدن خسارت کار مشکلی است.

براساس ماده ۱۴۹ قانون آیین دادرسی، زمانی که اشخاص تشخیص دهند که می‌خواهند از مدارک و مستنداتی برای اثبات حق خود  استفاده کنند، می‌توانند تقاضای تامین دلیل از دادگاه نمایند.

نحوه درخواست

شخص می‌تواند هم قبل و هم بعد از طرح دعوی برای تامین دلیل به دادگاه درخواستی را ارائه دهد. فرم دادخواست می‌تواند به نحوی باشد که شخص را راهنمایی کند.

این درخواست بسیار مهم است و مرجع قضایی باید به این نوع درخواست فوری رسیدگی کند. شخص باید در درخواست خود به مواردی مانند مشخصات خود، مشخصات طرف مقابل، موضوع دعوا که نیازمند اثبات تامین دلیل است اشاره کند.

اعتبار درخواست

ماده قانونی ۱۵۵ قانون آیین دادرسی بیان می‎‌کند: تامین دلیل موجب حفظ دلیل شده ولی دادگاه است که موارد کاربرد آن را مشخص می‌‎کند.

شایان ذکر است مرجع رسیدگی به چنین درخواستی شورای حل اختلاف است. در برخی موارد، درخواست موردنظر ناقص بوده و بنابراین نظریه کارشناسی بهترین جایگزین برای آن بشمار می‌رود.

پیشنهاد مطالعه: مطلب مالکیت اموال چطور ثابت می شود؟ را بخوانید.

مجازات انتشار تصویر خصوصی

اگر کسی بدون رضایت صاحب عکس، اقدام به انتشار تصاویر خصوصی وی کند، از نظر قانون مجرم شناخته می شود و باید در انتظار مجازات باشد.

آبروریزی در قانون مجازات اسلامی، جرم شناخته شده و برای آن مجازات در نظر گرفته شده است. یکی از جرائمی که این روزها در سطح جامعه رواج پیدا کرده، انتشار عکس و فیلم خصوصی دیگران است. در مجله دلتا به بررسی جرم تهدید به انتشار تصاویر خصوصی دیگران پرداخته شده است.

تهدید به انتشار تصاویر خصوصی

گاهی بعضی از افراد با استفاده از عکس و فیلم و صدایی که از دیگری دارند، اقدام به اخاذی (درخواست و دریافت مبلغی برای عدم انتشار) می‎‌کنند. خوشبختانه قانون‌‎گذار با مراقبت از حقوق شهروندان، قواعد و مقرراتی را در این‌ مورد تنظیم کرده است.

این قواعد و مقررات به افراد کمک می‎‌کند تا اجازه ندهند دیگران از آنها سوء استفاده کنند. بنابراین افرادی که اقدام به انتشار عکس و فیلم خصوصی دیگران می‎‌کنند، طبق قانون مرتکب جرم شده و مجازات خواهند شد. حتی تهدید به انتشار عکس و فیلم نیز جرم است. علاوه بر این موارد، در صورتی که شخصی عکس، فیلم یا صدای دیگری را تغییر  داده و بعد آن را انتشار دهد، باز هم مجرم است و مجازات خواهد شد.

حکم انتشار عکس در فضای مجازی

مطابق ماده ۱۶ قانون جرایم رایانه‌ای، هرکس به وسیله سامانه‎‌های رایانه‌ای یا مخابراتی، فیلم، صوت یا تصویر شخص دیگر را تغییر دهد یا با علم به تغییر یا تحریف منتشر کند، به طوری که عرفا موجب هتک حیثیت (از بین بردن آبرو و اعتبار) او شود، به حبس از نود و یک روز تا دو سال یا جزای نقدی از پنج میلیون (۵٫۰۰۰٫۰۰۰) ریال تا چهل میلیون (۴۰٫۰۰۰٫۰۰۰) ریال یا هر دو ، محکوم خواهد شد.

تبصره: چنانچه تغییر یا تحریف عکس، به صورت مستهجن باشد، متهم به حداکثر هر دو مجازات ذکر شده محکوم می‎‌شود.

همچنین مطابق با متن ماده ۱۷ این قانون، هرکس به وسیله سامانه‎‌های رایانه‌ای یا مخابراتی به انتشار عکس، صوت، فیلم خصوصی، فیلم خانوادگی اقدام کند، در حالت بدتر اسرار دیگری را بدون رضایت او انتشار داده یا آن‎‌ها را در دسترس دیگران قرار دهد، به طوری که منجر به ضرر یا موجب هتک حیثیت او شود، به حبس از نود و یک روز تا دو سال یا جزای نقدی از پنج میلیون (۵٫۰۰۰٫۰۰۰) ریال تا چهل میلیون (۴۰٫۰۰۰٫۰۰۰) ریال یا هر دو مجازات، محکوم خواهدشد.

پیشنهاد مطالعه : مطلب “مزاحمت در شبکه های اجتماعی و مجازات آن” را بخوانید.

آیا اجاره ملک مشترک مجاز است؟

اجاره دادن ملک، بدون گرفتن رضایت قبلی شریک در ملک مشاع ؛ به صحیح بودن قرارداد اجاره خللی وارد نمی‌کند و مثل هر قراردادی، دو طرف را ملزم به انجام تعهد می‌کند.

هر کس حق دارد با ملک خود هر اقدامی که بخواهد انجام دهد. در ملکی که متعلق به دو یا چند نفر است، اختیار ملک در دست همه مالکان قرار دارد و در انجام دادن معاملات رضایت شریک لازم است. بر این اساس در مجله دلتا موضوع اجاره ملک مشاع بدون اجازه شریک مورد بررسی قرار گرفته است.

حدود تصرفات شریک در مال مشاع

 هر یک از شرکاء در ملک مشترک و مشاع نمی‌توانند به تنهایی اختیارات همه‎ شرکاء را داشته باشند و در واقع با محدودیت‌هایی روبه‌رو هستند. از آن‌‌جا که ملک مشاع، متعلق به دو نفر یا بیشتر است، حق استفاده از کل آن ملک نه فقط برای یک نفر بلکه برای همه شرکاء یکسان است. در قانون مدنی بر صحیح بودن اجاره‎ ملک مشترک اشاره شده است. بنابر‎این می‎‌توان گفت اجاره دادن ملک مشاع هم به شریک و هم به غیر شریک درست است. اما موضوع اجازه شریک و تأثیر آن بر قرارداد اجاره به شرح زیر است:

اجاره بدون اذن شریک در ملک مشاع

اجاره دادن ملک مشترک بدون رضایت قبلی شریک، زمانی صحیح است که به شرکای دیگر ضرر نزند. این ضرر بیشتر به علت استفاده از سهم شرکاء بدون میل آنها است بنابراین اگر اجاره یا هر کار دیگری نظیر آن، با رضایت شرکاء انجام شود صحیح است. در نتیجه اجاره دادن ملک مورد نظر صحیح بوده و مثل هر قرارداد دیگری دو طرف را ملزم می‌کند که به تعهدات خود عمل کنند. بنابراین اگر مستأجر خساراتی بر ملک مشاع وارد کند، شرکای دیگر می‌توانند خلع ید چنین مستأجری را نیز از دادگاه درخواست کنند.

در قرارداد اجاره لازم است که ملک به مستاجر با رضایت شرکاء تحویل داده شود. در صورتی که شرکاء بدون دلیل از دادن مجوز خودداری کنند و باعث ضرر رساندن به شریک شوند دادگاه به نفع متضرر، رأی به تحویل ملک می‌دهد و شرکای دیگر را مجبور به همکاری با شریک متضرر می‌کند.

به بیان دیگر اجاره بدون گرفتن رضایت قبلی شریک در ملک مشاع هر چند صحیح است، اما برای فرد اجاره دهنده مسئولیت ایجاد خواهد کرد زیرا نمی‌تواند بدون رضایت شرکاء و بدون دریافت حکم دادگاه در این خصوص؛ ملک را به مستاجر تحویل دهد.

پیشنهاد مطالعه : برای آشنایی با دانستنی‌های حقوقی بیشتر چگونه می‌توان خانه را از رهن بانک خارج کرد؟ را مطالعه کنید.

سلب حضانت چیست و چه زمانی اتفاق می افتد؟

به موجب ماده 1173 قانون مدنی، دادگاه می‌تواند تحت شرایطی، سرپرستی طفل را از پدر یا مادری که حضانت او را بر عهده دارد سلب کند.

در برخی موارد دیده شده است که اشخاص صلاحیت لازم برای سرپرستی طفل را ندارند و حضانت فرزندان توسط این اشخاص با صدمات جسمی و روحی فراوانی برای کودک همراه بوده است. به همین دلیل قانونگذار به بیان شرایط سلب حضانت پرداخته و مصادیقی از سلب حضانت به دلیل عدم مواظبت یا انحطاط اخلاقی والدین را پیش بینی کرده است. در این نوشتار از مجله دلتا ابتدا سلب حضانت از دارنده آن را توضیح داده و در ادامه مصادیق عدم مواظبت و انحطاط اخلاقی والدین را مطرح خواهیم کرد.

سلب حضانت از دارنده آن

در ماده ۱۱۷۳ قانون مدنی که در سال ۱۳۷۶ اصلاح شده است، در خصوص سلب حضانت از کسی که سرپرستی را بر عهده دارد چنین پیش بینی شده است: «هرگاه در اثر عدم مواظبت یا انحطاط اخلاقی پدر یا مادری که طفل تحت حضانت اوست، صحت جسمانی و یا تربیت اخلاقی طفل در معرض خطر باشد، محکمه می‌تواند به تقاضای نزدیکان طفل یا قیم او یا به تقاضای رئیس حوزه قضایی، هر تصمیمی را که برای حضانت طفل مقتضی بداند، اتخاذ کند».

در ادامه این ماده نیز مصادیقی از عدم مواظبت و انحطاط اخلاقی هر یک از والدین مطرح شده است که به این موارد می‌پردازیم:

شرایط سلب حضانت از والدین

در چه مواردی و به چه دلایلی، می‌توان حضانت فرزند را از پدر یا مادر سلب کرد؟ در پاسخ به این سوال، قانون مدنی، برخی از مصادیق عدم مواظبت و انحطاط اخلاقی والدین را نام برده و در صورت وجود یک یا چند مورد از مصادیق ذکر شده در قانون، قاضی می‌تواند حکم به سلب حضانت از دارنده آن صادر کند. مصادیق عدم مواظبت و انحطاط اخلاقی والدین مطابق ماده ۱۱۷۳ شامل موارد زیر است:

• اعتیاد زیان‌آور به الکل، مواد مخدر و قمار
• اشتهار به فساد اخلاق و فحشاء
• ابتلا به بیماری‌های روانی با تشخیص پزشک قانونی
• سوء استفاده از طفل یا اجبار او به ورود در مشاغل ضداخلاقی مانند فساد و فحشاء، تکدی‌گری و قاچاق
• تکرار ضرب و جرح خارج از حد متعارف

نکته قابل ذکر در خصوص این ماده این است که مصادیق عدم مواظبت و انحطاط اخلاقی مذکور در این ماده حصری نیستند؛ بلکه قانونگذار از باب نمونه مواردی را بیان کرده است. بنابراین ممکن است که قاضی موارد دیگری را نیز مشمول این حکم قرار داده و به موجب آن، حکم به سلب حضانت از دارنده آن صادر کند که ملاک آن، به خطر افتادن مصلحت‌ کودک است.

در واقع، اینکه چه مواردی از مصادیق عدم مواظبت و یا انحطاط اخلاقی محسوب می‌شوند با قاضی است. به علاوه اینکه، این قاضی است که تعیین می‌کند رفتار یا وضعیتی را می‌توان از جمله دلایل عدم مواظبت یا انحطاط اخلاقی به شمار آورد یا خیر.

پیشنهاد مطالعه : برای آشنایی با دانستنی‌های حقوقی بیشتر “نفقه فرزند بر عهده کیست؟” را مطالعه کنید.

سن قانونی برای معامله موتورسیکلت و ماشین

قطعا افراد مختلف با داشتن هرگونه شرایطی، مجاز به انجام معامله نیستند. به دلیل وجود حساسیت‌های فراوان در خصوص معامله، قانون گذار داشتن یک‌سری شرایط را برای معامله کننده در نظر گرفته است.

در قانون ایران برای معاملات نیاز است که اشخاص به سن رشد رسیده باشند. یکی از مواردی که نشان می‌دهد شخص به سن رشد رسیده است، رسیدن به سن ۱۸ سالگی است. در این نوشتار از مجله دلتا به بررسی سن قانونی افراد برای معامله ماشین و موتورسیکلت پرداخته می‌شود.

انجام معامله توسط افراد زیر ۱۸ سال

همانطور که گفته شد سن قانونی، جهت معامله کردن، مطابق قانون ۱۸ سال تمام در نظر گرفته شده است. البته افراد قبل از  رسیدن به سن ۱۸ سال نیز با اجازه پدر یا قیم(سرپرست) خود می‌توانند معامله کنند.

البته این اجازه به صورت کتبی، در یکی از دفتر خانه‌های اسناد رسمی از طرف پدر یا سرپرست فرد، باید به او داده شده باشد.

اگر قرار است فردی که زیر ۱۸ سال سن دارد بخواهد مال خود را بفروشد باید سرپرست او این کار را انجام دهد، سرپرست او می‌تواند پدرش باشد و یا اشخاصی که در قانون تعیین و مشخص شده‌اند. همچنین تنظیم سند رسمی هم به عهده پدر است.

سن قانونی برای سند زدن ماشین و موتور سیکلت

همانطور که گفته شد اگر کسی بخواهد معامله‌ای کند برای مثال ماشینی که دارد را بفروشد و زیر ۱۸ سال سن داشته باشد، در چنین مواقعی به عنوان مثال پدر و یا در نبود پدر، پدربزرگش می‌تواند برای او این معامله را انجام دهد.

فرض کنید فردی ۱۶ سال سن دارد و پدر او قصد دارد موتورسیکلتی را برای فرزندش خریداری کند در اینجا خود فرد نمی‌تواند معامله کند و ولی قهری یا همان پدرش می‌تواند از جانب او معامله را انجام دهد. همچنین پدر می‌تواند سند ماشین یا موتور سیکلت را به نام فردی که سنش زیر ۱۸ سال تنظیم نماید.

حال اگر همین فرد که سنش به ۱۸ سال نرسیده است بخواهد موتور سیکلت را بفروشد باز هم پدر او باید این معامله را انجام دهد و سند را به نام خریدار انتقال دهد.

پیشنهاد مطالعه: مطلب الزام قولنامه به تنظیم سند رسمی را بخوانید.

مسئولیت قراردادی ، مهمتریم جزء یک قرارداد

در هر قرارداد، طرفین دارای مسئولیت‌های مختلفی هستند. اگر هرکدام از طرفین به تعهد خود عمل نکنند طرف دیگر حق شکایت کردن از او را خواهد داشت.

مسئولیت قراردادی، زمانی حاصل می‌شود که شخص متعهد به انجام دادن کاری شده است اما از انجام آن خودداری کند و یا این که آن کار را ناقص و یا نادرست انجام دهد. در این صورت باید خسارت ناشی از انجام ندادن یا ناقص و نادرست انجام دادن کار خود را پرداخت کند. در این نوشتار از مجله دلتا به بررسی انواع خسارت‌های قراردادی پرداخته می‌شود.

خسارت تاخیر انجام تعهد در قراردادهای ساخت و ساز

یکی از انواع خسارت‌های قراردادی خسارت تاخیر انجام تعهد است. زمانی که شخص متعهد به انجام کاری می‌شود اگر آن کار را در مدت زمان معین انجام ندهد در این صورت می‌توان او را به انجام دادن آن کار مجبور کرد و هم این که، به دلیل تاخیرش در انجام دادن تعهدش از او خسارت گرفت.

به عنوان مثال یکی از شروط مهم در قراردادهای ساخت و ساز  و پیش فروش ملک، تعیین تاریخ تحویل ملک است. با توجه به مسائل مختلفی که سازندگان با آن درگیرند، همیشه تلاش می‌کنند زمان تحویل ملک را برای جلب خریدار کوتاه نشان دهند و معمولاً به دلایل مختلف نمی‌توانند به تعهد خودعمل کنند. این موضوع باعث ضرر خریدار می‌شود. در این زمان خریدار ملک می‌تواند بابت هر روز تاخیر، از سازنده خسارت دریافت کند.

خسارت ناشی از عدم انجام تعهد

خسارت ناشی از عدم انجام تعهد، نوع دیگری از خسارت های قراردادی است.  شخصی که تعهدی به نفع او شده است صرفاً خواهان اجرای تعهد در همان زمان تعیین شده در قرارداد است. به عنوان مثال شخصی که در حال ساختن ساختمان است فقط می‌تواند در روز یکشنبه بتن ریزی ساختمان خود را انجام دهد. اگر شخص متعهد روز دوشنبه برای این کار بیاید شخص سازنده ساختمان می تواند از او بابت انجام ندادن کارش در روز تعیین شده، خسارت عدم انجام تعهد بگیرد.

پیشنهاد مطالعه: مطلب نکات طلایی قرارداد پیش فروش ساختمان را بخوانید.

چگونه می توان خانه را از رهن بانک خارج کرد؟

بانک‌ها برای پرداخت وام، ضمانت هایی را مشخص می‌کنند. خانه از جمله ضمانت هایی است که بانک برای پرداخت وام به ویژه وام مسکن در نظر می‌گیرد.

بانک ها برای وام هایی که پرداخت می‌کنند ضمانت مشخصی در نظر می‌گیرند. در مورد وام مسکن، معمولا ضمانتی که بانک در نظر می‌گیرد، رهن سند خانه است. در این نوشتار از مجله دلتا به بررسی چگونگی خارج کردن خانه از رهن بانک پرداخته می‌شود.

چگونه می‌توان فهمید که ملک در رهن است؟

برای اینکه در هنگام خرید یک ملک یا خانه مطمئن شوید که در رهن بانک نیست حتماً باید به دفترخانه اسناد رسمی مراجعه کرده و از وضعیت ثبتی سند اطلاع پیدا کنید. البته توصیه می‌شود از خریدن ملک‌ها و خانه‌هایی که در رهن بانک هستند خودداری شود تا مشکلات احتمالی در آینده پیش نیاید.

چطور می‌توان خانه را از رهن بانک درآورد؟

برای خارج کردن خانه از رهن بانک دو راه حل وجود دارد:

1. پرداخت کامل اقساط بدهی
2. روش سپرده گذاری

خانه را از دو طریق می‌توان از رهن بانک خارج کرد راه حل اول این است که : شخص به طور کامل بدهی خود را پرداخت نماید.

راه حل دوم:  وام گیرنده در همان بانک، مطابق قوانین بانک مربوطه سپرده گذاری کند.

چه زمانی می‌توان دعوای الزام به فک رهن مطرح کرد؟

ممکن است در برخی موارد بدهکار، بدهی را پرداخت کرده باشد اما طلبکار (به عنوان مثال بانک)  فک رهن نکرده یا به عبارتی ضمانت را آزاد نکرده باشد. در این صورت شخص رهن دهنده می‌تواند دادخواستی را به دفاتر خدمات قضایی داده و تقاضا کند که طلبکار ضمانت را آزاد کند.

پیشنهاد مطالعه: مطلب حکم تخلیه ملک از مستاجر را بخوانید.